- συνομιλητής
- ο , συνομιλητήςήτρια η собеседник, -ца
Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό. И.П. Хориков, М.Г. Малев. 1980.
συνομιλητής
Смотреть что такое "συνομιλητής" в других словарях:
συνομιλητής — ο, θηλ. συνομιλήτρια, ΝΑ [συνομιλῶ] νεοελλ. 1. αυτός με τον οποίο συνομιλεί κανείς 2. (διπλ. πολ.) εταίρος σε διμερείς ή πολυμερείς συνομιλίες αρχ. σύντροφος, φίλος … Dictionary of Greek
συνομιλητής — ο θηλ. συνομιλήτρια αυτός που συνομιλεί με κάποιον: Στη συζήτηση οι συνομιλητές του τον διέκοπταν συνεχώς … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
συνομιληταῖς — συνομιλητής companion masc dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
συνομιληταί — συνομιλητής companion masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
συνομιλητήν — συνομιλητής companion masc acc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
διαλεκτικός — ή, ό (AM διαλεκτικός, ή, όν) [διάλεκτος] 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στη διαλεκτική 2. ο έμπειρος, ο ικανός στη διαλεκτική, ο επιδέξιος συνομιλητής 3. αυτός που ακολουθεί στη φιλοσοφία τη διαλεκτική μέθοδο, ο οπαδός τής διαλεκτικής 4. αυτός… … Dictionary of Greek
ειρωνεία — η (AM εἰρωνεία) λεπτός εμπαιγμός τών ελαττωμάτων, τής συμπεριφοράς ή τών λόγων τών άλλων νεοελλ. φρ. 1. «ειρωνεία τής τύχης» η απροσδόκητη αλλαγή προς το χειρότερο τής τύχης που φαινόταν ευνοϊκή 2. «σωκρατική ειρωνεία» η φιλοσοφική, παιδευτική… … Dictionary of Greek
εταίρος — ο, θηλ. εταίρα (ΑΜ ἑταῑρος, θηλ. ἑταίρα, Α ιων., επικ. και δωρ. τ. ἕταρος, θηλ. ιων. τ. ἑταίρη, επικ. τ. ἑτάρη) 1. ο σύντροφος, ο φίλος 2. ο συνεταίρος 3. μέλος πολιτικού συλλόγου ή φατρίας 4. θηλ. η εταίρα πόρνη νεοελλ. (νομ.) αυτός που μετέχει… … Dictionary of Greek
οαριστής — ὀαριστής, ὁ (Α) [οαρίζω] φίλος με τον οποίο συναναστρέφεται και συνδιαλέγεται κανείς με εμπιστοσύνη και ειλικρίνεια, συνομιλητής, σύντροφος («Μίνως ἐννέωρος βασίλευε Διὸς μεγάλου ὀαριστής», Ομ. Οδ.) … Dictionary of Greek
συζητητής — ο, ΝΜΑ, θηλ. συζητήτρια Ν [συζητῶ] 1. αυτός που συζητεί, που συμμετέχει ή διεξάγει μία συζήτηση, συνομιλητής («είναι καλός συζητητής») 2. ο επιδέξιος στη διεξαγωγή συζητήσεων ή αυτός που τού αρέσει να συζητεί … Dictionary of Greek
συνομιλήτρια — η, ΝΑ βλ. συνομιλητής … Dictionary of Greek
